Gecondoleerd met je verlies.
Ik weet hoe pijnlijk het is. Ik heb nu zo'n twee weken geleden onze poes (ook 16 jaar) moeten laten inslapen, omdat de tumor in haar poot het bot letterlijk door midden had gebruiken. Waarschijnlijk liep ze al weken (of zelfs maanden) rond met de gebroken poot. Ik heb echt twee dagen voordat we haar in lieten slapen verschrikkelijk zitten janken, maar nadat we haar in onze tuin hadden begraven viel het allemaal wel weer mee. Alles schoof vrij snel naar het juiste plekje in het hart.
Dat ik er zo snel overheen was komt waarschijnlijk omdat ik eerder diezelfde week bij de begrafenis van een vriendin (20 jaar) was. Ze overleed aan een hersentumor. Op de begrafenis had ik ook verschrikkelijk zitten janken. Het is echt heel erg vreemd om iemand van je eigen leeftijd te moeten begraven.
Om het rampenpakket compleet te maken overleed onze hamster 3 dagen nadat we de poes hadden laten inslapen. Toen had ik ondertussen zoveel meegemaakt dat ik er nauwelijks een traan om kon laten. Natuurlijk is het jammer dat hij er niet meer is, maar hij was amper een jaar oud, dus echt heel veel tijd om mezelf eraan te hechten had ik niet.
Nu hebben we gelukkig een lieve kleine kitten in ons huis rondlopen. Hoewel het een beetje vreemd voelt helpt het wel mee om het verlies te verwerken. Het huis lijkt tenminste niet zo leeg. (eigenlijk het tegenovergestelde. Ze is echt overduidelijk aanwezig)
Ik weet hoe pijnlijk het is. Ik heb nu zo'n twee weken geleden onze poes (ook 16 jaar) moeten laten inslapen, omdat de tumor in haar poot het bot letterlijk door midden had gebruiken. Waarschijnlijk liep ze al weken (of zelfs maanden) rond met de gebroken poot. Ik heb echt twee dagen voordat we haar in lieten slapen verschrikkelijk zitten janken, maar nadat we haar in onze tuin hadden begraven viel het allemaal wel weer mee. Alles schoof vrij snel naar het juiste plekje in het hart.
Dat ik er zo snel overheen was komt waarschijnlijk omdat ik eerder diezelfde week bij de begrafenis van een vriendin (20 jaar) was. Ze overleed aan een hersentumor. Op de begrafenis had ik ook verschrikkelijk zitten janken. Het is echt heel erg vreemd om iemand van je eigen leeftijd te moeten begraven.
Om het rampenpakket compleet te maken overleed onze hamster 3 dagen nadat we de poes hadden laten inslapen. Toen had ik ondertussen zoveel meegemaakt dat ik er nauwelijks een traan om kon laten. Natuurlijk is het jammer dat hij er niet meer is, maar hij was amper een jaar oud, dus echt heel veel tijd om mezelf eraan te hechten had ik niet.
Nu hebben we gelukkig een lieve kleine kitten in ons huis rondlopen. Hoewel het een beetje vreemd voelt helpt het wel mee om het verlies te verwerken. Het huis lijkt tenminste niet zo leeg. (eigenlijk het tegenovergestelde. Ze is echt overduidelijk aanwezig)